Geyik idrarı, birçok kültürde ve tarihte farklı amaçlarla kullanılan bir madde olmuştur. Hint vedalarında rüzgâr tanrısı olarak anılan geyik, idrarının şifalı özellikleri nedeniyle Hint ritüellerinde önemli bir yer tutmuştur. Geyik idrarı, tarihte bilinen ilk sıvı sabunlardan biri olarak kabul edilir. Şaman şifacılar, müzmin ağrılar çeken hastalara geyik idrarı içirir ve yılan zehirlenmelerinde tedavi amacıyla kullanırlardı. Ayrıca, göz hastalıklarında, kulak akıntılarında ve deri hastalıklarında şifa bulmak için geyik idrarı kullanılmıştır.

Bilimsel araştırmalar, geyik idrarının azot, kükürt, fosfat, sodyum, mangan, fenik asit, demir, silisyum, klor, magnezyum, sitrik asit, suksinik asit, kalsiyum tuzları, vitamin A, B, C, D, E, mineraller, laktoz, enzimler, kreatin hormonu ve insan vücudu için gerekli olan küçük miktarlarda asitler içerdiğini göstermiştir. Geyik idrarı, çeşitli mikropları öldüren mükemmel bir antiseptik olarak tespit edilmiştir. Bu nedenle, geyiklerin hem idrarından hem etinden faydalanılmaktadır. Geyiğin dokuları zengin bir kan akışı ile beslendiği için, idrarı steril olarak alınarak, adaleye enjekte edilebilmektedir. Bu yöntemle, vücut toksinleri atarak hastalıklara karşı kuvvetli bir savunma mekanizması oluşturur.

Geyik idrarı, Araplar arasında da yaraların iyileştirilmesinde ve iyileşme sürecinin hızlandırılmasında kullanılan bir tedavi yöntemi olarak bilinmektedir.

Ek olarak, geyik idrarının antiseptik özelliklerinden yararlanarak, çeşitli cilt hastalıklarının tedavisinde kullanılabileceği belirtilmiştir. Ancak, modern tıbbın gelişmesiyle birlikte bu tür geleneksel tedavi yöntemlerinin yerini daha güvenli ve etkili modern tedavi yöntemleri almıştır. Dolayısıyla, geyik idrarı gibi maddelerin kullanımı konusunda dikkatli olunması ve öncelikle bir sağlık profesyoneline danışılması önerilir.